YAPAY SULAK ALANLAR

Yapay sulak alanlar, su kültürü işlemleri ve kum filtreleri genellikle lagünlerden çıkan arıtılmış atık sular parlatılmasında en başarılı yöntemlerdendir. Bu sistemler ayrıca Imhoff tankları, septik tanklar ve birincil durultucular gibi daha geleneksel, tasarlanmış birincil arıtma teknolojileriyle de kullanılmıştır.

Avantajları, gerektiğinde ikincil arıtmadan daha iyi ek arıtma sağlamaktır. Son yıllarda, inşa edilmiş sulak alanlar iki tasarımda kullanılmıştır: yüzey suyu akışlarını kullanan sistemler ve yer altı akışlarını kullanan sistemler. Her iki sistem de atık sularda bulunan organik kirleticileri besin olarak kullanan bağlı bakterilerin büyümesi ve oksijen transferi için substrat sağlamak üzere bitki köklerini kullanılır. Bitkiler tarafından bir miktar nitrojen alımı olmasına rağmen, bakteriler bu sistemlerde işin büyük kısmını yapar. Yüzey suyu sistemi, doğal sulak alana çok benzemektedir. Tipik olarak, bu sistemler, ekilen sazlık gibi sucul bitki örtüsüne sahip,  derinliği 2 feet’ten (0,61m) az olan uzun ve dar havzalardır.